ادویه کاری

تاریخچه کاری یک تاریخ پیچیده و جذاب است که هزاران سال و چندین فرهنگ را در بر می‌گیرد. اصطلاح “کاری” اغلب برای اشاره به طیف گسترده‌ای از ادویه‌ها با طعم‌ها و مواد مختلف به کار می‌رود، اما منشاء آن را می‌توان در شبه‌قاره هند جستجو کرد.
کلمه “کاری” از کلمه تامیلی “کاری” گرفته شده است که به معنای سس یا لذت است. اعتقاد بر این است که غذاهای حاوی کاری در 2500 سال قبل از میلاد در شبه‌قاره هند توسعه یافتند. تمدن باستانی دره سند که در پاکستان امروزی و شمال غربی هند وجود داشت، دارای یک شبکه تجاری پر رونق بود که ادویه‌های مختلف را از مناطق مختلف وارد می‌کرد.
امروزه کاری یک پدیده جهانی است که در انواع بی‌شماری از غذاها استفاده می‌شود و مردم در سراسر جهان از آن لذت می‌برند. این ادویه در بسیاری از غذاها از جمله هندی، تایلندی، مالزیایی، ژاپنی (با برنج‌ کاری ژاپنی محبوب) و بریتانیایی (با غذاهایی مانند مرغ تیکا ماسالا) تبدیل به یک ادویه اصلی شده است. طعم‌ها، مواد تشکیل‌دهنده و تکنیک‌های آشپزی مرتبط با کاری همچنان در حال تکامل هستند و منعکس‌کننده میراث غنی و متنوع آشپزی فرهنگ‌هایی هستند که آن را پذیرفته‌اند.
ترکیبات ادویه کاری : مخلوط ادویه کاری معمولاً از ترکیبی از ادویه‌جات مختلف، گیاهان و سایر مواد طعم‌دهنده تشکیل شده است.
زردچوبه . زیره سبز . گشنیز . هل . میخک . دارچین . زنجبیل . فلفل سیاه . شنبلیله .
اینها تنها چند نمونه از ترکیبات موجود در مخلوط کاری ادویه‌جات هستند. ترکیب و غلظت خاص ترکیبات می‌تواند بسته به دستور غذا، تغییرات منطقه‌ای و ترجیحات شخصی متفاوت باشد. هر ادویه طعم، عطر و فواید بالقوه سلامتی خود را به ویژگی کلی مخلوط ادویه کاری کمک می‌کند.